Zimowa przygoda z Norką..

Opieka nad psem zimą - to wyjątkowe wyzwania...

Zrób tak, by nie tęskniła - powiedziała mi właścicielka przecudownej jamniczki szorstkowłosej, oddając mi ją pod opiekę. I pojechała na tydzień na narty. Bez Norki.
Spojrzenie Norki potwierdzało dyspozycję właścicielki: - Będzie fajnie... Spacery długie, bo takie lubię. Zabawy. Mam nie tęsknić!!! - zdawały się mówić błyszczące i świdrujące mnie na wskroś oczęta.
- Oczywiście! - to była jedyna możliwa odpowiedź.
Trzeba było zrobić wszystko, by słowa dotrzymać.
Tymczasem i w Opolu zaczęła się zima... Naprószyło dużo śniegu. Park na Pasiece i Wyspie Bolko był biały, bielusieńki, pełny migoczącego na mrozie puchu.
Poza wytyczonymi parkowymi ścieżkami - śniegu było pół metra i więcej. Norka uwielbiła wpadać w te "zaspy", kopać kanały, wyskakiwać ponad nie i znów w nie nurkować... 
Miała być zabawa, to była: czasami taki śnieżny spacer - antidotum na tęsknotę za właścicielami -trwał godzinę i dłużej.
Po 3 dniach Norka zaniemogła. Gorący i suchy nos, ciężki oddech, apatia, brak apetytu.
Poczucie obowiązku i odpowiedzialności za ukochaną maskotkę jej właścicieli nakazały mi pojechać do lekarza weterynarii.
- Chyba jednak tęskni i choruje z tej tęsknoty - stwierdzam w gabinecie.
- Nieeee. Ma początki zapalenia płuc - odpowiada fachowiec.
Ups. 
Do powrotu właścicieli pozostało kilka dni, a Norka w wyniku mej nad wyraz pomysłowej opieki - rozchorowała się,  bo szalała po wysokim śniegu ryjąc brzuchem i klatką piersiową w lodowatym puchu.
To był cud medycyny weterynaryjnej i antybiotykoterapii- ale do powrotu właścicieli udało się Norkę postawić na łapy.
Od tego czasu też nie żartuję z małych "nisko zawieszonych" psów spacerujących zimą w kubraczkach.
A wszystkim właścicielom polecam stosowanie tych rad:

  • Nie pozwólcie zwierzętom jeść śniegu - bo mogą przeziębić gardło, jeśli zjedzą śnieg posypany solą i popiołem - to mogą mieć kłopoty z układem trawiennym.
  • Psom "nisko zawieszonym" i krótkowłosym nie pozwólcie na zbyt długie brodzenie w śniegu, nawet psiny są w kubraczkach. Mogę się wychłodzić, zapalenie oskrzeli lub płuc - gotowe.
  • Pamiętajcie aby zwierzęta kojcowe miały dostęp do świeżej letniej wody, buda była zabezpieczona przed mrozem (słoma w środku, kurtyna nad wejściem)
  • Pies nie może w mrozy mieć kolczatki i metalowej obroży - spowoduje ona odmrożenia karku, szyi.
  • Kotom i psom wychodzącym - po powrocie ze spaceru przetrzyj łapy wilgotną szmata, pozbądź się grudek śniegu z opuszków.


Rozbrykanej zimy!!!


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Weryfikacja na właściciela kota? Nie przeszliśmy jej!

Obraz
Nie tylko hodowcy rasowych, drogich psów i kotów wprowadzają restrykcyjne umowy dotyczące warunków i zasad, w jakich ich wychowankowie będą żyć u nowego właściciela. To także praktyka schronisk dla zwierząt, zarówno tych prywatnych jak i samorządowych.  Chętni do adopcji muszą podpisać stosowne umowy, zagwarantować wykonanie zawartych w nich punktów, poddać się nawet wizytom "weryfikacyjnym"  przed i po adopcji. Przykłado wa umowa adopcyjna zobowiązuje właściciela psa ze schroniska m. in. do: Zapewnienia zwierzęciu opieki weterynaryjnej, w szczególności obowiązkowych szczepień Zapewnienia zwierzęciu wyżywienia i wody Zapewnienia zwierzęciu poszanowania, ochrony, opieki Zapewnienia, że  nie będzie się zwierzęcia odsprzedawać lub w jakiejkolwiek formie przekazywać dalej Nie podawania zwierzęcia eksperymentom medycznym lub jakimkolwiek innym zabiegom Sterylizacji suczki/kotki (zwykle na koszt schroniska/azylu) u wskazanego lekarza weterynarii Wyrażeniu zgody ...
Czytaj więcej

Urodziny Carycy. Kto inny kocha tak całe życie?

Obraz
Było to podczas wizyty u lekarza weterynarii, w związku ze standardowym corocznym szczepieniem. Spojrzenie na powieszoną w poczekalni tabelę określającą wiek psa (w przeliczeniu na lata ludzkie) w zależności od rasy. Zatkało mnie. Caryca - najbardziej energiczny owczarek niemiecki jakiego znam, pełna życia, radości i optymizmu moja przyjaciółka wchodzi w wiek emerytalny! Trochę ścisnęło mnie za gardło, nadeszły wspomnienia o Carycy I, poprzedniczce obecnej. Też była najmądrzejsza, najweselsza, najbardziej radosna i najbardziej żywotna... Aż nagle odeszła. Była w wieku obecnie nam panującej. Jak ten czas leci! Precz złe myśli! Inna  refleksja: oto od niemal 70 lat (tych psich oczywiście) mam zaszczyt być obiektem takich uczuć jak przyjaźń, wierność i oddanie, jakich nie doświadczy się w żadnej innej, w tym ludzkiej, konfiguracji. U Carycy nie ma fochów, cichych dni, interesownych przymilań, złośliwych odgryzień. Zawsze radość, entuzjazm, nadzieja na wspólne bycie. Zawsze z...
Czytaj więcej

Kot w butach to bajka! A pies?

Obraz
Pierwsze - wprawdzie cherlawe - opady śniegu Caryca przyjęła z entuzjazmem, tarzając się podczas spacerów w białym puszku pokrywającym pola obok domu. Łatek do zjawiska śnieżnego podszedł z mniejszym zachwytem. Tym bardziej, że coś mu na spacerach mocno teraz przeszkadza. Dosłownie wciska się w łapy. I nie jest to tylko mróz. Łatek zwykle wracając z spacerów przystaje i podnosi na przemian łapy, następnie dokładnie wylizuje opuszki. I tak ma szczęście, że nie mieszkamy w mieście, gdzie często sypie się na chodniki i jezdnie tony soli. U nas gminne służby zarzucą na jezdnię tylko trochę soli o poranku, gdy jest mróz i szklanka. A że Łatek lubi wyjścia o świtaniu, to narażony jest na solne utrapienie.   Miejskie psy i koty (te wychodzące na dwór) mają szczególnie ciężki czas. Sól jaką są posypywane chodniki – potrafi wywołać rany na opuszkach łap. O ile psu można jeszcze przed spacerem nasmarować opuszki wazeliną, kremem tłustym lub specjalnym kremem do łap dostępnym w sklepi...
Czytaj więcej